(1e deel geplaatst door Rolf en geschreven door Hans)
Ik ben afgelopen woensdag verhuist van kamer.
Een aantal faciliteiten op mijn oude(de blauwe) kamer lieten mij in de steek..
Zo deed de laptop niet naar behoren, was mijn bed te kort en deed de aanwezige DVD speler het niet.
Nu lig ik op de rode kamer waar deze zaken wel goed voor elkaar zijn.
Echter vraag ik mij zo nu en dan af in hoeverre ik deze facilliteiten nog kan benutten.
Tot zover
Hans
(deel 2 geplaatst door Rolf namens familie/ gezin)
Voor ons familie is de situatie een loodzware beproeving. Van hoop op nieuwe longen, en een nieuw leven(6 weken terug), naar een situatie in een hospice (nu).
Hoe hard kan zoiets aankomen?? KEIHARD
Je staat machteloos, je ziet je man/ vader conditioneel gigantisch inleveren. Dit in combinatie met allerlei fysieke ongemakken en pijn.
Je kunt je als gezond persoon nauwelijks voorstellen dat een lekkere douchebeurt of een stukje op je weblog plaatsen niet meer te doen is.
Toch zien wij dit voor onze ogen gebeuren.
Hartversheurend is om te zien waar dit proces voor Hans mee gepaard gaat. De geest is nog scherp maar het lichaam wil niet meer. Zeer aangrijpend om dit zo bewust mee te maken. Intens verdrietig ook om als familie dit te zien gebeuren.
Machteloosheid, woede, onbegrip, verdriet... het klinkt allemaal cliche. We wisten al enigszins wat deze woorden inhielden, echter worden we tijdens dit ziekbed nog intenser met deze begrippen geconfronteerd.
Wat een ontzettend afgrijselijke ziekte is dit zeg!!!!!!!
Tot zover ook van ons.
Margreth, Judith & Rolf
zaterdag 25 juli 2009
WEER VERDER IN ANDERE KAMER EN ANDERE LAPTOP
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Margreth en ik in een eerder jaar
Op onze spartamets bij Bergen.
7 opmerkingen:
Pfff, dit is echt heel heftig hoor.
Gaat het zo snel bergafwaarts?
Voor Hans is het zwaar, omdat hij het ondergaat. Maar als liefhebbende naaste kun je alleen maar toekijken en het hem zo aangenaam mogelijk maken.
En wat zullen jullie je dan vaak machteloos voelen en het gevoel met lege handen te staan.
Hoe anders leek het 6 weken geleden.
Wij wensen jou Hans en jullie zijn geliefden heel veel sterkte.
Het is zwaar, bijna niet te dragen.
Jan en Alida
Och lieve mensen, wat zou ik er veel voor over hebben, als ik jullie maar kon helpen!
Leny
Ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen.Jullie kennen me niet maar volg al heel lang het blog van hans.Sterkte.
Tiny
ongelooflijk..........
we scheelden een maand op de wachtljst en we waren een tijdje terug bijna ''aan de beurt''.
ik ben inmiddels geopereerd en voor hans had ik dit ook zo gehoopt.
hoe machteloos sta je aan de zijkant......
ik wens jullie heel veel sterkte in deze loodzware tijd.
liefs irma
Beste Hans en familie
Machteloos sta je als er gezegd wordt we kunnen niets meer doen. Alle hoop die je hebt en had, word je zomaar ineens ontnomen.
We wensen jou en je familie heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Groetjes Maurice & Anita (ouders van Dean)
Lieve mensen, ook in Italië 'moet' ik kijken hoe het bij jullie gaat. Woorden schieten hier te kort.
Heel veel sterkte en kracht wens ik jullie.
Liefs,
Brenda van Weegberg
Dag Hans,
Zoals iedereen, moeten wij de laatste tijd veel aan jouw en je gezin denken.
We, de Longgroep (Woensdag) hebben het regelmatig over Jouw + Familie.
Hoe zou het toch met Hans zijn?
Je site is helaas niet voor ons allen te openen (krijgen gelukkig wel info via Jackie), maar zijn in gedachten altijd bij jullie en leven met jullie mee.
Hans en Familie, heel veel kracht en dierbare momenten samen, dit namens de Fysio en Longgroep.
Dit is geschreven door Fysio en de Groep, maar geplaatst door Jackie (Think Positive).
Een reactie posten