TOCH WEER KORT ZELF GESCHREVEN

17.00 uur

Vrijdagmiddag met ambulance met Margreth van UMCG naar huis.
Onder deze omstandigheden heel erg blij om na een maand weer in mijn vertrouwde omgeving terug te keren.
Naar mijn thuisomgeving samen met Margreth, Rolf, Judith en Anouk.
Zelfs de laatste week in Groningen waren ze meer in Groningen dan in Enschede.
Onvoorstelbaar wat dat dan kan betekenen in de situatie waarbij je net op een uiterst koele manier te horen hebt gekregen dat je de domme pech hebt iets in je buik te hebben wat er beslist niet hoort te zitten.
Geweldig te mogen ervaren dat zoveel mensen mee proberen te helpen en te denken zodat het voor ons gezin wat draaglijker wordt om deze erg zware periode door te komen.
Behalve jullie reacties kaartjes en mailtjes.
Namen noem ik liever nu niet, omdat ik denk dat ik dan toch weer mensen vergeet.
Immers mijn geest staat net als mijn lichaam regelmatig op tilt.
Toch wil ik de intense betrokkenheid gedurende de laatste weken van mijn broer Paul met Jolanda, Margreth's zussen Marieke en Linda, mijn beste buren Ine en Lotie en vooral niet te vergeten de hulp op vele fronten door de ouders van mijn schoondochter Anouk, Willie en Hans te hebben genoemd.
Zeker zal ik nog vele namen kunnen toevoegen vanaf het moment dat ik sinds vrijdag thuis ben.
Omdat mijn lichaam er minder zin aan heeft probeer ik de ernergie wat over de dag te doseren.
Ik wil me er nog toe dwingen om regelmatig uit het bed in de kamer te kruipen om niet de hele dag te hoeven liggen.
Gisteren zelfs nog even acher het huis gezeten.
Omdat de energie bij mij beperkt is waakt Margreth erover dat de aanloop wat gereguleerd is.
En, s'nachts is Boris weer mijn trouwe waakhond die naast mij gezellig in de keuken z'n baasje in de gaten houdt.
Morgen komt mijn eigen huisarts om de medicijnen te beoordelen.
Want de pijn van de afgelopen periode wil ik absoluut niet meer meemaken.
Voor mijn dierbare Margreth hoop ik ook dat tijdens deze zware tijd er ook nog de nodige lichtpuntjes zullen komen.
Met hulp van de thuisverpleging heeft zij dan ook nog eens de mogelijkheid om wat ontspannende dingen te doen.

tot zover
groetjes hans