12.00 uur
Ik wil alleen maar even laten weten dat wij ons ondanks alle zeer moeilijke momenten toch proberen hier zodanig overeind te houden dat niet alles kommer en kwel is.
Jongens, wat trekt dit een zware wissel op iemands bestaan.
Over het: "Waarom gebeurt dit?" heb ik al eerder stukje tekst gewijd.
Eerst de confrontatie met je longkwaal waar uiteindelijk een mogelijke oplossing dmv een transplantatie in het vizier ligt. Dan uiteindelijk het heel slecht te accepteren onvermijdelijke wat nu speelt.
Het houvast aan mijn geloof kan ik nou nog niet zo innig noemen dat ik de komende tijd met een behoorlijke gemoedsrust tegemoed zie.
Gelukkig geeft Margreth mij net nog de "verzekering", ze is samen met Judith hier op het hospice,dat van haar kant er ook sterke behoefte is op die speciale manier in dat contact te geloven.
Tevredenheid en een gevoel van rust zijn er bij mij ook als ik zie hoe Margreth steun krijgt en naar verwachting zal blijven krijgen. Lieve dierbaren, kennissen, help haar en Rolf en Judith om deze en de komende periode door te komen.
Nogmaals en ik vind het erg jammer doet die "........" laptop nog steeds e-mail berichten niet goed gaan.
We kunnen het er natuurlijk ook op houden dat de niet grote hoeveelheid morfine mij wat versuft maakt.
2 bloemetjes voor onze 30 jarige trouwdag.
groetjes
Hans
p.s.
nogmaals: omdat mijn e-mail volgens mij niet betrouwbaar is is het soms verstandiger om op mijn weblog te kijken.
Ik zou het jammer vinden dat iemand geen e-mail van mij krijgt terwijl ik wel een berichtje verstuur heb.
zondag 6 september 2009
MOEILIJK, HET IS NIET ANDERS
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Margreth en ik in een eerder jaar
Op onze spartamets bij Bergen.
5 opmerkingen:
Hallo Hans en Margreth,
Mag ik jullie, ondanks alle narigheid, wel feliciteren met jullie dertigjarig huwelijk?
Wat vervelend dat je niet met die laptop overweg kunt. Ik ken wel meer mensen Windows Vista niet onder de knie kunnen krijgen. Het kan ook aan de laptop liggen of - net wat je zegt - aan de morfine.
Ik hoop dat je toch wat meer steun en troost krijgt van je geloof, want zo'n zware last kun je bijna niet alleen dragen.
Ik wens jullie veel kracht en sterkte toe.
Liefs, Leny
Hans,
Ik hoop dat ook jij de steun van dierbaren, vrienden en kennissen krijgt die je hard nodig hebt. Zelf ben ik ook gelovig opgevoed en bid soms tot de God waar ik -geloof ik- niet meer in geloof. Kan dan alles "zeggen" wat ik voel.
Probeer het hoofd omhoog te houden.
Brenda Vis
Hoi Hans,
Blij weer een berichtje van je te lezen, vraag me telkens af hoe het met je gaat ondanks dat we elkaar niet kennen. Je blogs zijn hartstikke helder hoor. Jouw ziekteproces lijkt me ook niet te verteren, de hoop op een nieuw leven en dan dit. Niet vreemd dat je geloof gaat wankelen.
Ik wens jou en je dierbaren heel veel sterkte en heel veel mooie momenten toe.
Liefs gertie
Beste Hans en familie,
Ik wil jullie alleen heel veel kracht wensen in deze zware periode. Ook heel erg bedankt dat je ondanks de situatie waar je nu in zit toch een bemoedigend woord voor een ander nog steeds hebt. Veel sterkte lieve mensen.
Groeten,
Brenda vW
Hallo Hans en Margreth en kinderen,
Wat zal het zwaar zijn om deze weg te moeten gaan.
Eerst was er de houvast van nieuwe longen.
En nu... waar grijpen jullie je nu aan vast?
Aan elkaar en ik begrijp aan het geloof.
Zonder steun van wat of wie dan ook is dat niet te dragen.
En ik wil jullie heel hartelijk feliciteren met jullie 30 jarig huwelijk.
Wat heer lijk dat jullie dit nog hebben kunnen "vieren".
Mijn contact met jullie verloopt alleen via dit weblog. Dus ik heb geen mail gemist denk ik.
Maar maak je daar nu niet druk om.
Mensen hebben er zeker begrip voor. En anders maar niet!!!
Veel sterkte allemaal.
Liefs van Jan en Alida
Een reactie posten