DRUK, DRUK, DRUK.

Zondag 27 januari 2008 was zelfs voor mij een nogal drukke dag.

Vooral omdat het al wat later was dan een door-de-weekse dag kwam ik bijna in tijdnood wilde ik weer mijn zondagmiddag-uitje met Margreth en Boris ( hondje) een beetje op tijd beginnen.

Nadat ik opstond was ik namelijk eerst al anderhalf uur bezig met de gebruikelijke dingen die voor iedereen gelden, plus het vullen van mijn zuurstofvaatje, het vernevelen van een medicijn, de pufjes innemen en wat tabletten naar binnen werken.

Daarna was ik doende om een personeelsadviseur van Essent, tegenwoordig een Human Resource-businesspartner genaamd een mailtje te zenden.

Ik had namelijk afgelopen vrijdag deze man met mijn manager bij mij thuis op bezoek gehad om een eventuele gang naar de WIA ( vroeger WAO ) te bepraten.

Aangezien er de kans bestaat dat na een geslaagde transplantatie, waar ik immers op hoop, ik eventueel weer inzetbaar kan zijn voor het bedrijf lijkt mij deze gang niet zo verstandig.

De bedrijfsarts had geadviseerd dat ik definitief niet meer in staat zou zijn ooit weer werkzaamheden voor Essent uit te kunnen voeren. Dat advies was voor de HR-man blijkbaar voldoende om na bijna 27 jaar dienstbetrekking mij het WIA-traject te laten bewandelen.

Op zo'n moment is het altijd verstandig om dan extra na te denken.

Het is immers voorstelbaar dat onze Jan Peter Balkenende na een gelukte transplantatie tegen z'n keuringartsen zegt: "Die Laarhuis is best weer voor een aantal uren per week inzetbaar". En dan zou Hans Laarhuis vanuit de WIA opnieuw kunnen solliciteren naar een geschikte functie.

Ik geloof nou niet dat er dan veel werkgevers bij mij op de stoep zullen staan om een getransplanteerde man van 55+ in de armen te sluiten.

Dus geen goed idee, maar op welke manier breng ik de heren dat aan het verstand.

Gelukkig bladerde ik vanmorgen in allerlei documenten die ik vanuit het UMCG (Universitair Medisch Centrum Groningen) mee had gekregen. Daarbij ook een brochure over: " Werken na een longtransplantatie".

Daarin werd duidelijk uiteengezet dat een ( gedeeltelijk) werkzaam leven na transplantatie zeker niet is uitgesloten.

Vandaar mijn mailtje vandaag naar de HR-man. Daarin het bericht dat hij deze brochure van mij krijgt voordat hij morgen een gesprek met het management heeft waarin mijn geval ook ter sprake komt. Morgenmiddag hoor ik van hem welk standpunt Essent inneemt. Afwachten dus.

Bovenstaande is zo'n bezigheid die je toch wel wat stressig maakt. Iets wat ik er eigenlijk niet bij kan gebruiken.

Iets minder stressig was de uitnodiging van onze schoondochter (niet getrouwd!) om afgelopen vrijdag aanwezig te zijn bij de uitreiking van haar masterdiploma PMT (PsychoMotorischTherapeut) in Zwolle. Dat klinkt als een klok. Na de CALO-opleiding in Zwolle zwoegde ze in haar vrije tijd naast haar baan vele uurtjes om dit diploma te behalen. Een referaat (verhaal over opdracht) door haar, gevolgd door de uitreiking van het diploma en daarna een drankje zorgden voor een gezellige middag.

Nu nog het invullen van belastingformulieren van mij, Margreth en dochter plus het dagelijkse hometrainen, gewichtdrukken, op de hond passen en verdere beslommeringen zoals af en toe wat schrijven op deze weblog en twee keer in de week naar de fysiogroep en de weken gaan veel te snel voorbij.

Berichtjes zenden naar andere lotgenoten maken de tijdsinvulling compleet.

Tot zover.

groeten

Hans Laarhuis

REACTIES VAN JULLIE

Hallo mensen, t'is net zondagmiddag 12.20uur en ik heb nu even niet zoveel tijd om te computeren.
Zo direct iets eten en dan omdat het zulk "prachtig" weer is mag ik met Margreth nog even op pad. Misschien even naar Singraven of naar De Lutte waar Margreth eerst met Boris een wandeling maakt door het Arboretum. En/of naar Margreth's moeder.

De reden waarom ik nog even een kort berichtje schrijf is het feit dat ik het heel leuk en nuttig vind wat nuttige tips te krijgen om mijn weblog vooral in het beginstadium er wat beter uit te laten zien.

Van mijn broer Paul kreeg ik o.a. het goede advies om de opzet van het beginblad er niet te formeel uit te laten zien. Vind ik eigenlijk ook wel, we zijn tenslotte allemaal maar gewone mensen.

Ik zou in principe nog meer kleine aanpassingen kunnen maken op de site, maar dan moet je echt meer verstand van computertaal hebben. ( html etc )

Het gaat er mij in eerste instantie om dat ik op deze manier een beter contact kan hebben met andere mensen, of dat nou lotgenoten, familie of kennissen zijn. Door wat met elkaar te contacten blijf je ook wat op de hoogte welke gedachten er zo bij een ieder om gaan.

Misschien dat sommigen nu denken: " Wat is die man aan het filosoferen geslagen".

Dit komt waarschijnlijk ook wel omdat ik momenteel wat meer tijd heb voor dit soort tijdverdrijf.

Bovendien ben ik best ook wel erg bezig in deze tijd dat ik op de wachtlijst sta.

Als ik dan zie en hoor wat mensen na een geslaagde transplantatie weer kunnen, dan beginnen allerlei gedachten in je op te komen. Zal mij dit ook gebeuren?

Maar ik begin nu weer af te dwalen. Niet te lang maken is ook een tip!

Voor zover vandaag.

Graag tot ziens/horens.

Hans

TIJD GAAT TOCH WEL SNEL

Zoals ik zelf nu zie ben ik al weer een ruime week verder sinds mijn vorige verhaaltje.
Als je een weblog hebt moet je af en toe toch iets produceren.
Ook in een tijd waarin er niet zo heel veel opzienbarends gebeurt.
Hartelijk bedankt voor jullie reacties. Daar doe ik het toch ook voor.
Het reageren voor mensen is misschien wat lastig en is niet zo duidelijk aangegeven op de site.
Ik heb geprobeerd om e.e.a. te veranderen, maar het lukt mij tot nu toe niet om dit wat gebruiksvriendelijker te maken.
Boven aan de site heb ik daarom kort samengevat hoe dit te doen.
Dus gewoon op reactie onder mijn berichtje klikken, in het daaropvolgende scherm in het kader het berichtje plaatsen, woordverificatie overnemen en dan bijnaam aanklikken en je naam intoetsen.

De laatste week ben ik o.a. bezig geweest om wat papieren naar het UMC Groningen terug te zenden. Om na de transplantatie de meest effectieve medicatie te gebruiken wordt er af en toe een aangepast middel geintroduceerd om nadelige neveneffecten te verminderen. Enerzijds moeten de medicijnen afstoting voorkomen en anderzijds moeten de nieren niet teveel en onnodig worden belast. Hierover werden een aantal zaken uiteengezet in toch wel heel ingewikkelde medische termen en werd gevraagd of ik hieraan mee wil werken. Omdat ik toch liever niet als proefkonijn wil fungeren heb ik hierover naar Groningen gebeld.
Na informatie bleek dat men hier uiterst precies mee omgaat en dat er in de praktijk extra risico's zijn uitgesloten. Het gaat er om dat op een wetenschappelijke manier wordt vast gesteld dat bepaalde aangepaste behandelingen er uiteindelijk toe zullen leiden dat de medicatie steeds beter wordt. Omdat er in totaal over 300 patienten over veel meer landen hieraan zullen deelnemen heb ik gedacht hieraan deel te moeten nemen.

Verder ben ik nog bij mijn werkgever Essent geweest. Ik ben namelijk nog steeds officieel voor 50% in dienst van het bedrijf. Omdat ik reeds langere tijd niet meer kan werken had ik voor een evaluatie afgelopen maandag een gesprek met de arboarts. Omdat een eventuele gang naar volledige WAO en de longtransplantatie beide in de eerste helft van 2008 zouden kunnen samenvallen wil ik Essent voorstellen om de aanvraag voor WAO uit te stellen tot na de transplantatie. Dit is vanuit de wetgeving toegestaan. Ik wil er namelijk voor waken dat ik na een gunstige transplantatie vanuit de WAO weer moet solliciteren.
Dat zijn zo de perikelen die naast je kwaal ook op je pad komen.

Verder gaat het toch vrij redelijk mede dankzij s'morgens en s'avonds wat extra medicijnen snuiven met een vernevelaar thuis.
Ondanks het feit dat heel veel mensen inclusief mijn twee geliefde huisgenoten momenteel snotterig zijn en veel moeten proesten handhaaf ik mij redelijk.

Gisteren weer op het MST allerlei oefeningen gedaan.
Op de foto zien jullie het linkse getal dat bij mensen met goede longen 97, 98 of zelfs 99 kan zijn.




Bij mij is dat getal wat lager. Afhankelijk van mijn inspanning en mijn zuurstofinstelling varieert deze van 84 tot 94. Dat noemt men de saturatiewaarde. Onder de 90% is het zaak om het wat rustiger aan te doen.


Tot zover mijn verhaaltje van vandaag.

Groeten Hans

AF EN TOE NAAR DE FYSIOTHERAPIE

Vanmorgen ben ik naar fysiotherapie op het MST in Enschede geweest.

Ik zit in een gezellige club longpatienten waarin naast mij nog een aantal dames en 1 man meedoen.

Jaqueline, zelf noemt ze zich Jackie, de jongste dame, staat ook op de wachtlijst in Groningen.

Opnieuw een nieuw schema opgesteld met therapeute. Met gewichten werken, vanaf een stoel op staan en weer gaan zitten ( best zwaar ) en fietsen.

Thuis ga ik dus elke dag die oefeningen doen om in een redelijke conditie te blijven.

Op de website van Ine Pross heeft Ine voor het eerst weer zelf een bericht gezet.

Zij is vlak voor de kerstdagen 2007 getransplanteerd en maakt het naar omstandigheden redelijk goed.

Ik hoop voor haar dat ze voorspoedig verder zal herstellen.

Sinds ik mijn weblog heb gemaakt heb ik al 1 berichtje gekregen. Van mijn zoon Rolf.

Tot zover vandaag.

Mijn eerste berichtje in mijn weblog

ik ben bezig om mijn weblog te maken.
dit is dus een test 6 januari 2008 om 12.50 uur.
vindt het in eerste instantie best nog wel lastig met al die voor mij vreemde computertermen.

tot zover dit berichtje.