Hoi allemaal,
Al voor een behoorlijke periode is er geen nieuwe bericht meer geplaatst op deze weblog.
Dit heeft echter een goede reden.
Al voor langere tijd heeft Hans, mijn vader, erg veel last van zijn maag en rug. De bijbehorende pijn is in de loop der tijd steeds heftiger geworden , waardoor we voor een week of 3 terug op de eerste hulp van het MST zijn beland.
Na een nachtelijke zoektocht van diverse artsen, (lees; chirurgen, specialisten en allerlei andere medici ) naar wat de oorzaak zou kunnen zijn, is er niks gevonden.
Op o.a. een CT scan was niks te zien wat de pijn zou kunnen verklaren.
Hoewel de pijn voor Hans eigenlijk niet draaglijk was, is hij die avond uiteindelijk toch weer naar huis gegaan/ gestuurd. Er was immers niets gevonden.
+/- anderhalve week later (maandag 1 juni): Pijn steeds heftiger, geel in de ogen en een gele uitslag op met name de buik. Wederom naar eerste hulp.
Conclusie: Er is iets niet goed. Daarbij heb ik de artsen duidelijk aangegeven dat ik Hans absoluut niet meer mee naar huis kon nemen.
Artsen waren het hier gelukkig mee eens, waardoor Hans diezelfde avond nog is opgenomen op de maag, darm, en lever afdeling van het MST.
Vreemdgenoeg waren er nu wel afwijkingen te zien op een op die avond nieuwgemaakte CT scan?????!!!!!!
Wat is er aan de hand?
Gele kleur in het wit van de ogen en op het lichaam valt te verklaren aan een blokkade ergens in de galblaas.
Tevens is er een trombose in de lever geconstateerd. Hiervoor krijgt Hans bloedverdunners (injecties en pilvorm)
Hoe verder?
Er wordt volgende week verder onderzoek gedaan naar de blokkade in de galblaas.
Daarna wordt bekeken wat ze hier aan kunnen doen.
Mocht het probleem met galblaas en lever kunnen worden opgelost, maar blijft de pijn, dan zal vermoedelijk ook een neuroloog nog in beeld komen.
(misschien iets met de zenuwen, wat in eerste instantie de pijn heeft verklaard???)
Hopelijk komt er snel duidelijkheid, waardoor en hoe het nu precies komt dat de lever en galblaas zo van slag zijn.
De pijn is inmiddels gelukkig wat afgenomen (echter nog wel aanwezig) en de ontstekingswaardes in het bloed zijn sterk gedaald! (positief!!!)
Slapen doet Hans slecht --> pijn, en een drain (afvoer via galblaas) maken het lekker slapen uiteraard problematischer.
Overdag is Hans dan ook veelal erg moe.
Info:
We bezoeken Hans elke dag (familie). Ander bezoek/ meer bezoek is voorlopig nog te vermoeiend.
Mochten jullie lezers het leuk vinden om Hans een kaartje of wat dan ook toe te sturen dan volgt hieronder het adres.
Medisch Spectrum Twente. (Gebouw Ariensplein)
postbus 50 000
7500 KA Enschede
Afdeling: GB kamer 10
Groetjes
Rolf Laarhuis
vrijdag 12 juni 2009
Ziek in het ziekenhuis
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Margreth en ik in een eerder jaar
Op onze spartamets bij Bergen.
5 opmerkingen:
Hartelijk dank, Rolf, dat je ons op de hoogte brengt over de toestand van je vader. Wat een ellende allemaal zeg! Goed dat je doorgepakt hebt en hebt aangedrongen op opname.
Ik wens Hans, Margreth, jou en de rest van de familie heel veel sterkte. Zorg ook goed voor jullie zelf, dat jullie er niet aan onderdoor gaan.
Als het goed is, heeft je pa vandaag een kaartje van ons gekregen. Hopelijk fleurt hem dat een beetje op.
Houd je ons op de hoogte?
Groeten van Leny
Hallo Rolf,
Tjonge zeg, dit muisje heeft nog een hele lange staart.
Het lichaam van je vader heeft het al zo zwaar door die kapotte longen en dan deze aanslag er nog bij.
Kan me voorstellen dat het hem soms even teveel wordt.
Ik wens hem, je moeder en de kinderen heel veel sterkte.
Eerste kaartje heeft hij vast al gehad van mij.
Lieve groeten van Alida
heel veel sterkte hans (en fam)
Houden jullie ons op de hoogte?
Marianne
Zo lang tobben en dan nog moeten zeuren om hulp. Vreselijk. Gelukkig dat ze hem/jullie nu serieus genomen hebben en eindelijk actie ondernemen. Heel veel sterkte voor allemaal.
Omnia.
Hoop dat er inderdaad snel duidelijkheid komt. Dat mag zo langzamerhand wel een keertje. Eigenlijk kan je al deze trammelant er niet bij hebben. We hebben al genoeg narigheid.
Probeer de koppies omhoog te houden.
Groeten Brenda Vis
Een reactie posten