SCHRIKKELVRIJDAG 2008

16.30 uur

Vrijdag 29 februari 2008, schrikkeldag.
Wel een aardige dag om nog even een kort verhaaltje op mijn weblog te zetten, ondanks dat er eigenlijk niet zoveel bijzondere zaken te melden zijn.
De crocusvakantie heb ik niet zoals zoon Rolf, ongetrouwde schoondochter Anouk en haar familie besteed om naar Oostenrijk af te reizen om daar op de hogere en hoogste gedeelten samen met heel veel anderen in de sneeuw rond te dolen.
Ik ben meer een lentemens die weer meer gaat genieten van de langere dagen, de weer fluitende vogels en de ontluikende natuur. Hoop dat ik het aankomende jaargetijde nog vaak samen met velen mee mag maken.

Afgelopen week samen met Margreth allerlei nuttige en vaak aangename zaken gedaan, zoals het wegbrengen en weer ophalen van onze huisvriend Boris naar Losser. De gehele middag is de trimster met hem bezig geweest omdat het nog aanwezige puppyhaar allemaal
vastgeklit was. Een hele operatie. Vroeger toen ik honden nog vieze beesten vond, zou ik hem waarschijnlijk direct in de wasmachine hebben gestopt voor een wasbeurt op 90 gr. Celcius.



Enfin, afgelopen donderdag ben ik voor controle bij de longarts naar het MST (ziekenhuis Enschede) geweest. Dit ook samen met Margreth. Omdat 1 ingang van het ziekenhuis tijdelijk vanwege een virus op de IC is gekoppeld aan een legerhospitaal moesten wij via de hoofdingang naar binnen. Een hele mooie hoofdingang met 1 nadeel dat je er geen fiets, in mijn geval geen spartamet neer mag zetten.
Toch wel heel slim bedacht dat mensen met een handicap (wel eens voorkomend bij een ziekenhuis) hun vervoermiddel zoals een spartamet verderop langs een talud in de parkeergarage moeten stallen. Ik mocht mijn spartamet ook niet meenemen naar binnen.
Door tactisch optreden van Margreth kon dit beginnende brandje met de bewakingsambtenaar uiteindelijk geblust worden.
Misschien dat hierdoor het adrealinegehalte en daarmee ook het zuurstofgehalte in mijn bloed hoger waren dan normaliter het geval is. Waarde was 93% bij 2ltr. zuurstof.
De longarts was verder tevreden over mijn stabiele situatie.
Op die momenten denk ik dan, een telefoontje uit Groningen mag nog wel even op zich laten wachten.

s'Avonds heb ik dan ook een lekker wijntje gedronken. Margreth niet, want zij is een beetje allergisch voor alcohol en krijgt er een heet hoofd van.
Ik kan in ieder geval van een glaasje wijn lekker slapen en de transplantatiearts zegt dat ik dit ook met maximum van twee glaasjes per avond vol moet houden. Je moet er ook wat voor over hebben.
Dromen kan ik dan ook beter, alhoewel er niet altijd de garantie is dat het een prettige droom is.
Ik ben al wel eens gepaard gaande met ongecontroleerde bewegingen wakker geschrokken doordat ik droomde dat ik vastgebonden op een operatietafel lag.
Soms als ik half slapend lig te mijmeren kan ik ook wat gemakkelijker zaken in m'n hoofd toelaten waar ik overdag minder aan denk. Vanmorgen probeerde ik in nog wat comateuse sferen wat gedichtregels achter elkaar te zetten.
Ik probeerde wat flarden te onthouden en schreef het op een papiertje.

"Wachten"

Wachten
Wachten, soms met bizarre gedachten
Gedachten als een rode draad lopend
Op een goed resultaat hopend
Door je hoofd veel en allerlei dingen
Ook dat telefoontje vanuit Groningen
Uiteindelijk dat einddoel halen
De wereld van heerlijk ademhalen

Om het verhaaltje niet te lang te laten worden en omdat ik zo ga eten stop ik ermee.

Groeten.
Hans