10.30uur
Februari en maart zijn bij mij vaak de maanden waarin ik tijd moet inruimen voor het eerlijk invullen van de belastingformulieren voor Margreth en mij. Hiermee ben ik dan ook bezig geweest. Allerlei gegevens verzamelen en dan maar in het belastingprogramma invoeren. Vroeger had ik meneer G. di
e dit voor mij deed. Deze man kende ik toen nog uit de tijd dat mijn ouders nog een centrale verwarmingsbedrijf hadden. Vele uren waren in die tijd hij en mijn moeder in het door sigarettenrook blauw staande kantoortje bezig om de hele boekhouding op orde te houden. Vooral ten tijde van de jaarlijkse bezoeken van een belastinginspecteur was het een heel bijzonder ritueel dat mijn vader niet eerder ons huis mocht betreden voordat het bovenslaapkamerraam gesloten was.
Een openstaand raam betekende voor hem immers : " Weg blijven: de controle is nog niet afgelopen".
Niet dat er iets te verbergen was, maar alleen het feit al dat hij dan misschien dingen zou zeggen die niet zo slim waren was voldoende voor deze procedure.
Grappige bijkomstige gedachten dus die zelfs bij belastingaangiftes kunnen optreden.
Wat betreft mijn dienstbetrekking bij Essent zijn er de nodige ontwikkelingen.
In hoeverre ik hier blij of minder blij over moet worden moet ik nog maar even afwachten.
Wat ik wel weet is dat ik minder gelukkig ben met het tijdstip waarop de gang naar een volledige WAO wordt ingezet, nu op het moment dat ik op vrij korte termijn in Groningen kan worden opgeroepen voor de transplantatie.
Het staan op een wachtlijst voor transplantatie in combinatie met de dreiging van het verliezen van een baan is voor mij in ieder geval geen gelukkige combinatie.
Maar ja, de realiteit laat nog eens weer zien dat regels en wetten vaak zwaarder wegen dan wat meer flexibiliteit wegens omstandigheden in de toepassing hiervan.
Of kan hier binnen Essent nog iemand iets aan doen?
Des te 
meer vond ik het heel gezellig dat ik pasgeleden collega's op bezoek kreeg. Met z'n drieen kwamen ze een kop koffie drinken en brachten een echt wel groot boeket bloemen mee.
Vanaf deze site wil ik alle collega's bedanken en verder veel vreugde in hun werk en daarnaast gezondheid toewensen.
Van collega voornaamgenoot Hans had ik min of meer begrepen dat ik ervan uit moet gaan dat mijn weblog niet helemaal meer onbekend is.
Vandaar ook dat ik best wel opppas wat ik zoal op mijn site verhaal. (grapje)
Verder ben ik bezig om door goed ademhalen en de juiste conditietraining die irriterende borstkasspieren te ontlasten.
Door benauwdheid ga je namelijk verkeerd en te oppervlakkig en hoog ademhalen.
Net als onze volwassen kinderen ( sportschoolfanaten) probeer ik dus ook lichamelijk actief te blijven.
Nou, ik stop er weer mee, zodat er voor de volgende keer ook weer wat nieuws over blijft.
Groetjes. Hans
e dit voor mij deed. Deze man kende ik toen nog uit de tijd dat mijn ouders nog een centrale verwarmingsbedrijf hadden. Vele uren waren in die tijd hij en mijn moeder in het door sigarettenrook blauw staande kantoortje bezig om de hele boekhouding op orde te houden. Vooral ten tijde van de jaarlijkse bezoeken van een belastinginspecteur was het een heel bijzonder ritueel dat mijn vader niet eerder ons huis mocht betreden voordat het bovenslaapkamerraam gesloten was. 
meer vond ik het heel gezellig dat ik pasgeleden collega's op bezoek kreeg.
3 opmerkingen:
He Hans
Bijna jarig he, alvast gefeliciteerd, we bellen morgen nog wel. Het weer viel bij ons een beetje tegen. Heb je nog een big party morgen, kun je helemaal uit je dak gaan. Paul heeft zijn dinges ingevuld, zegt hij, ik weet alleen niet wat hij bedoelt, zal wel belasting zijn, nee ik hoor net het donorregister.
He groetjes en veel plezier morgen ook aan de rest van de familie.
Jolanda.
Hallo Hans,
Heb je met veel pijn en moeite je belastingaangifte ingevuld en opgestuurd, blijkt dat je dit nog een keer kunt doen! Mijn man is hetzelfde overkomen. Net als 730.000 mede Nederlanders.
Gelukkig heeft mijn man de aangifte wel opgeslagen. Jij vast ook wel.
Ik ben reuze benieuwd of jij in de eerste helft van 2008 een oproep krijgt dat er longen voor je zijn.
Als dat zo is, krijg ik ook hoop dat het voor mij ook wat sneller zal gaan. Egoistisch he?
Jullie hebben een mooi hondje. Ik ken dit ras wel en ben er erg van gecharmeerd. Zo heerlijk eigenwijs en dapper. Maar ook heel erg mooi.
Ik mis echt een kameraadje op de momenten dat ik alleen ben en mijn man aan het werk. Maar wie weet, met nieuwe longen is er misschien weer van alles mogelijk!
Wat fijn dat ze bij Ine Pross de oorzaak hebben gevonden van haar benauwdheid. Hopelijk gaat ze nu als een speer en kan ze echt gaan genieten van haar nieuwe longen!
Tot de volgende reactie
Groet van Alida vredeveld
Een reactie posten