EVEN WEER EEN "UPDATE"

15.00 uur

Na 21 dagen is het toch nodig weer eens tijd om een nieuwe "Update" te plaatsen.
Het woord update past blijkbaar heel goed in deze tijd. Daarom gebruik ik de uitdrukking ook maar eens eenmalig.
Of het toevallig is of niet, maar ik zie om de haverklap dat mensen een "Update" plaatsen of maken.
Of onze zoon Rolf nu met vriendin Anouk in de V.S. rondreizen en een mailtje sturen of dat ik op een andere wijze een of ander verhaaltje van iemand lees, heel vaak worden die verhaaltjes tegenwoordig updates genoemd.

Zoals reeds aangehaald zijn Rolf en Anouk in goede gezondheid teruggekeerd van hun tweewekelijkse trip door de Verenigde Staten. In de plaatsen Chicago, Detroit, Washington en New-York hebben ze veel bezienswaardigheden bekeken waarvan circa 600 foto's werden gemaakt. Zelfs Margreth, ik en dochter Judith waren door Rolf niet vergeten met een surprise, iets wat voor mij niet direct nodig was maar wel heel sympathiek overkomt. Een lekkere parfum voor Margreth en een heus high-tech horloge voor mijn persoon. Ik kan er zelfs 30 meter mee onder water duiken.

Wat betreft de gezondheid in huize Laarhuis was er de laatste anderhalve week sprake van fase oranje-half-rood.

Met mij ging alles zo z'n gangetje maar Margreth meende ook eens te moeten laten zien dat zij ook niet enkel van steen is.
Op een ochtend vlak nadat ze met haar moeder had afgesproken koffie te gaan drinken werd ze misselijk en binnen de kortste keren zat ze met een emmer op de stoel om uitgebreid te kunnen fomeren.

Op bijgaande foto links is bovengenoemd tafereeltje te zien.

Onze Boris houdt zoals hem is geleerd de wacht bij zijn vrouwtje.

Wat bleek nu, de oorzaak van deze verschijnselen was een wondje op de voet welke door een verkeerde bacterie was verergerd tot wondroos. Iets waarvan we niet wisten dat het uiteindelijk een heel dik en rood been zou opleveren.

Het been op de foto rechts zou uiteindelijk nog veel dikker worden.

Nu, na 10 dagen een antibioticakuur te hebben gehad is bij haar het been weer wat afgeslankt en de gespannen pijn minder geworden.

Omdat zij dus een tijdje uit de running was moesten meerdere taken verdeeld worden.

Margreth's moeder Dini (foto links onder), de buurtjes, een vriendin van Margreth, Judith, Rolf, Anouk en natuurlijk "ik" zei de dokter waren extra actief in allerlei huis-en tuinhoudelijke zaken.

Voor de dagelijkse wandelingen met Boris de huisvriend werd ook ik ingezet, dit weliswaar op eigen aandrang van mij. Ik dacht, dan verstop ik de zuurstof in een schouderdraagtas en al slobberend naar O2 is een wandeling met Boris een goede extra training voor de spieren.

Ik begon voortvarend te wandelen en had behalve toch wel wat meer benauwdheid het idee dat dit best een goede oefening zou zijn. Ik wandel namelijk niet meer met de hond omdat je toch wel eens in situaties komt waarbij een confrontatie met een andere viervoeter mij te benauwd maakt.

Nou, een dag later begon de protestactie van die spieren die duidelijk maakten dat ze liever niet weer zo plotseling aan het werk gezet wilden worden. Vooral mijn borstspieren hadden het moeilijk door de oppervlakige hoge ademhaling tijdens het wandelen.

Dus zaten Margreth en ik op een gegeven ogenblik als twee kreupele wezens de Libelle te lezen en wat sudoku's op te lossen.

Gelukkig zijn deze kwaaltjes weer op z'n retour en lukt het Margreth enigzins de draad weer op te pakken.

Zo zie je maar weer dat gezondheid iets is dat boven alle luxe verheven is.

En dat zijn dan nog maar de huis tuin en keukenkwaaltjes waarmee iedereen wel eens te kampen heeft.

Verder blijft het maar afwachten wanneer er een telefoontje voor mij uit het UMCG komt.

Zolang de gezondheidssituatie wat betreft mijn longen maar wat stabiel blijft kan ik dit wachten nog volhouden. Alhoewel het ook wel eens door je hoofd speelt hoe de hele kwestie zal aflopen.

Voor het huidige kabinet is het blijkbaar nog weer eens nodig dat er vanuit de samenleving eens weer een actie komt welke het belang van donor-zijn weer voor het voetlicht brengt. Zoals vorig jaar de Grote Donorshow op BNN.

Meneer Balkenende: samen werken, samen "LEVEN". DOE HIER WAT AAN.

Nou, ik meen het echt. Daar heb ik het weer over Boris. Maar het is echt zo. Ik moet nu Boris in Losser ophalen bij de kapster alwaar hij vanmiddag is geweest.

Zodoende had ik lekker even tijd voor mijn weblog.

Allemaal de groetjes en tot ziens, horens, mails of anderzinds.

Hans Laarhuis