ALLERLEI DAGEN OP EEN KLUITJE.

17.00 uur

Heel veel dagen met elk hun eigen ontstaansrecht vallen deze weken heel dicht bij elkaar.

En bij deze dagen horen naar mijn gevoel ook het mooie weer waar we nu zo van kunnen genieten. Het overal uitlopende groen die ook bij deze bijzondere dagen horen.

Het begon allemaal met de oranje gekleurde koniginnedag die zelfs in Twente grotendeels zonnig verliep.

Een traditioneel ritje met onze spartamets naar het dorp Lonneker om daar bij meneer Vorgers wat perkplantjes te kopen behoorde gelukkig dit jaar voor mij als wachtende voor Groningen nog weer eens tot de mogelijkheden. Toch nog weer mooi meegepakt, samen met Margreth.

Lekker net als vele Nederlanders de dagelijkse beslommeringen even laten rusten en die dingen doen die lekker ontspannend zijn.

Vreemd genoeg vielen Hemelvaartsdag en de Dag van de Arbeid dit jaar samen.

Eigenlijk dagen waarmee ik op het moment niet zo goed weet of ik hier wel of niet betrokken bij zou moeten zijn.

Hemelvaartsdag waarbij je tenslotte s'morgens voor dag en dauw uit de veren moet en waarbij je s'avonds door het fietsen met blaren op je achterste weer thuiskomt. Daarnaast bijna je longen uit je lijf fietsend. Met als hoofdprijs wat betere exemplaren zou een mooi sprookje zijn.

Of lekker op zuurstofaangedreven fietsen, ik zou de andere weggebruikers er de ogen mee uit steken en misschien een nieuwe sport introduceren.

Ik had misschien thuis lekker voor het open raam mijn dauwtrapsessie kunnen houden, maar het nadeel daarvan is dat het zo ontzettend ongezellig is.

Nou, en aan de Dag van de Arbeid mag ik officieel ook niet meedoen omdat reguliere arbeid helaas voor mij momenteel taboe is. Gelukkig dan maar dat ik geen lid van de Partij Van De Arbeid ben.

4 en 5 mei vind ik zelf dagen waarbij je gedachten gaan naar iets wat jezelf niet direct hebt meegemaakt, maar waaraan je toch via je ouders en je leven in die naoorlogse tijd toch wel gedachten hebt overgehouden.

Geboren in 1951 betekend dat er toen in ieder geval meer sporen van oorlogstijd waren dan nu.

Maar daarentegen was je toen nog een kind om je enigszinds een beeld te kunnen vormen.
In mei 2005 was het eigenlijk wel de laatste keer dat er zo groots met de echte betrokken en op leeftijd zijnde soldaten van toen de bevrijding gevierd werd.

Ik vind het erg interessant om vooral de geschiedenis van de laatste 2 eeuwen van Europa wat beter te doorgronden.

Tijdens deze periode is er een grote ontwikkeling geweest op allerlei gebied, terwijl er zeer veel over gedocumenteerd is.

Voorbeeld is o.a. het onstaan van de tweede wereldoorlog en op welke manier dit weer tot een "goed" einde kwam. Ik hoorde vroeger ondermeer de verhalen dat bij de inval van de Duitsers de nederlandse militairen plotseling tegenover een militaire macht stonden waarop nagenoeg niemand had gerekend.

Een zekere oom Johan Keizers van mij uit Haaksbergen was 1 van de dienstplichtigen die op 13 mei 1940 op de Grebbeberg een eind aan z'n 27-jarige leven zag komen. Dat is een plek tussen de plaatsen Rhenen en Wageningen nabij Arnhem.

De onervaren en slecht bewapende Nederlandse troepen zagen zich gesteld tegenover een tegenstander die veruit in de meerderheid was.

Zowel in de bewapening als in ervaring waren de Duitsers duidelijk de sterkste. Desalnietemin hielden onze soldaten de aanvallers drie dagen tegen. Drie dagen waarin op de Grebbeberg circa 415 nederlandse militairen tijdens hevige gevechten omkwamen.
Op de internetsite http://www.grebbeberg.nl/ zit ik nog wel eens wat rond te neuzen naar nieuwe toevoegingen. Ook de site http://www.grebbelinie.nl/ is interessant.

Dit jaar of hopelijk het jaar daarop hoop ik er nog eens weer terug te komen.

Terug naar de dag van vandaag kan ik nog melden dat onze zoon Rolf en vriendin Anouk halverwege hun trip naar De Verenigde Staten zijn.

Twee weken hebben ze hun vakantie gepland en ze zijn inmiddels vanaf Chicago, eens de stad van Al Capone via wat omwegen in Washington terechtgekomen.

Na hun geplande gesprek met Bush gaan ze dan nog vier dagen naar New York om daar terplekke eens te gaan bekijken in hoeverre deze stad met Enschede verschilt.

Via sms-jes, telefoon en internet is het interessant om globaal te volgen waar zij naar toe gaan. Lijkt het mij boeiend dan zoek ik op internet het betreffende op en na afloop van hun vakantie lijkt het erop alsof ik met hun mee gereisd ben.

.

Wat betreft mijn gezondheidssituatie is het enigszins komkommertijd te noemen.

Het lijkt er een beetje op dat alles wat op een lager pitje staat. Het zou ook de stilte voor een storm kunnen zijn.

Je weet maar nooit.

Groetjes aan iedereen

Hans