WAT DAGELIJKSE ACTIVITEITEN IN APRIL 2008

11.00 uur

17 april ben ik met Margreth in Groningen geweest voor de 4-maandelijkse controle die tijdens de wachttijd geldt.

Om 13.00 uur hadden wij een afspraak, dus alle tijd om via de autobaan door Duitsland naar het UMCG te tuffen.

Deze keer alleen maar bloed prikken en wat door hoesten in een potje achter-laten. Daarna naar de arts Nossent die sinds kort nieuw is toegevoegd aan de twee al bestaande artsen van het transplantatieteam.

Er waren niet echt bijzondere ontwikkelingen, behalve dan dat wij een toch wel iets ander verhaal wat betreft de wachttijd te horen kregen.

In december 2007 kregen we de mededeling dat ik er rekening mee moest houden dat halverwege 2008 een transplantatie voor mij te verwachten viel. Ik heb dat afgelopen donderdag ook wel aangehaald, maar deze arts bleek dit toch iets anders te zien.

Bovendien heb ik de laatste tijd soms het idee dat ik elk jaar ook een jaar ouder word, dus met mijn 57 jaren begint mijn leeftijd zo langzamerhand ook wat mee te tellen. Dat zag de arts op dit moment nog niet als belangrijk nadeel.

De combinatie enerzijds dat de mensen op de urgentielijst natuurlijk voorgaan en anderszijds het bestaande donorentekort kan dus leiden tot het langer op de wachtlijst staan.

Dokter Nossent wist ook te vertellen dat de opzet van de wachtlijstsystematiek wat gaat veranderen. Nu is er nog de "gewone wachtlijst"met alle long-te-transplanteren mensen en is er de urgentielijst. Deze mensen liggen in de praktijk reeds in een ziekenhuis. De "gewone wachtlijst" zal zodanig worden aangepast dat iedereen die hierop staat punten krijgt toegedeeld. Zodoende spelen factoren zoals lichamelijke toestand, ziektebeeld, leeftijd etc dan ook een rol. In zoverre heb ik de uitleg hierover begrepen van dokter Nossent.

Het gesprek met dokter Nossent was verder voor ons verder duidelijk en wij dronken nadien nog gezellig een kop koffie met mijn broer Paul die op z'n werk in Groningen even tijd vrij had gemaakt en naar het ziekenhuis was komen fietsen.

Gelukkig ben ik nog afgezien van mijn wisselende benauwdheid in staat mijn conditie aardig constant te houden door dagelijks in beweging te zijn en twee keer per week in groepsverband allerlei oefeningen te doen.

Ook heb ik dankzij het s'morgens en s'avonds vernevelen van Collistine sinds een jaar geen antibioticakuur meer gehad.

Dus al met al reden om met alle vertrouwen van het jaar 2008 iets te maken.

Soms heb je echter na zoveel jaren van fysiek steeds minder kunnen je eigen beperkingen nog niet direct in de gaten. Dan krijg je de situatie dat je na twee uur in de tuin bezig zijn nadien toch wel wordt afgestraft. Na maandag ontspannend wiedend door de tuin te zijn gekropen had ik twee dagen daarna zo'n beetje het gevoel dat ik constant van een gelopen maraton bij moest komen. De komende toch maar eens wat andere buitenactiviteiten bedenken, zoals het lekker in het zonnetje lezen van wat ontspannende literatuur. En onze Boris nog wat kunstjes proberen bij te brengen. Die hond zal misschien wel denken: "Wat heeft die man toch veel tijd voor mij."

Verder ben ik heel blij met de hulp van mijn buurman die een stukje straat heeft gelegd voor onze blokhut in de tuin. Boris maakte hier altijd een puinhoop van met z'n graafinstinct. Nadat zoon Rolf het witte zand en de tegels op de plaats had gebracht heeft buurman met hulpje Margreth het karwei geklaard.

Dit jaar hoeven we dus niet ergens naar een park op vakantie. We hebben de blokhut voor de hele zomer geboekt.

Nog even 1 zin over mijn Werk-Wao situatie.

Gelukkig is een juridisch medewerkster van mijn vakbond CNV druk doende om mij te helpen om middels meerdere bezwaarschriften en te verwachten hoorzittingen het hoofd te bieden aan de niet echt sociale beslissingen die instanties als UWV en CWI voor mij uit hebben gedacht.

Dat alles is erg energievretend en probeer ik zoveel mogelijk los te laten, hetgeen niet altijd lukt.

Binnenkort hoop ik weer iets te melden.

Dit ondanks het feit dat ik niet zoveel meemaak als veel mensen in onze samenleving die veelal erg druk zijn met werk, verplichtingen en vrijetijdsbestedingen.

Ook nog mijn dank voor de berichtjes die ik van jullie krijg op mijn weblog.

Vriendelijke groeten

Hans

.

toevoeging 25 april

ps. De indeling van mijn verhaal is nog niet echt een succes.

De tekst verspringt her en der door het verhaal.

Door html-codes moet ik dit nog op zien te lossen.

Misschien dat een weblogger hier iets meer van weet.