HET WEER IS MOOI, HET LEVENTJE IS EVEN WAT MINDER

12.00 uur

Ik wil graag de mensen bedanken die af en toe op mijn weblog kijken en vindt het nog sympathieker om af en toe een reaktie te krijgen. Erg bedankt dus naar die mensen toe.
Voor deze keer houdt ik het erg kort.
Dit omdat buiten in de tuin het mooie weer op mij wacht en daarnaast ik eerst toch wel wil weten waarom ik nog steeds met mijn buikklachten rondloop.
Na de buikecho en de gastroscopie is er niet veel meer ontdekt dan wat schimmelvorming en irritatie van de slokdarm als gevolg van waarschijnlijk de Seretide.
Omdat ik nog steeds behoorlijk last heb van mijn bovenbuik daar in de buurt van dat kuiltje bij de borstkast en scheuten richting de rug heb ik een doorverwijzing naar de maag/darm en lever-specialist gehad. Vooral s'nachts is het erg vervelend omdat ik door die scheuten al een behoorlijk tekort aan slaap heb opgebouwd.
De bloeduitslagen door de MDL-arts waren goed. Nu staat a.s. vrijdag een CT-scan van de buik op het programma.
Daarna volgende week weer naar de MDL-arts.
Al met al is het best wel een tegenvaller om na twee jaar bijna op de wachtlijst in een klungelperiode terecht te komen.
Vorige week donderdag samen met Margreth weer voor controle naar Groningen geweest.
Op de rontgenfoto was op een long nog de plek te zien waar ik een tijdje geleden een longontsteking heb gehad.
Dat is dan ook weer zoiets als dokter Verschuuren met een frons naar de foto kijkt en zegt: "Ja, dat zal dan nog wel van de longontsteking zijn".

In ieder geval kan ik niets anders doen om een en ander over mij heen te laten komen, waarbij een rustgevend tabletje af en toe wel nodig is.

Blijven denken aan en hopen op het positieve is nog steeds het devies. Net als die meneer van 67 jaar met zijn echtgenote die wij in het UMCG bij de transplantatiebalie tegenkwamen.
Toch eens iemand die niet jonger is dan ik.
Blakend van gezondheid vertelde hij dat hij 3 jaar geleden op z'n 64e jaar getransplanteerd (2 longen) was. Duidelijk liet hij merken met het resultaat erg tevreden te zijn.
EN, DAAR GAAT HET OM.

Groetjes
Hans

WACHTEN OM WEER OP DE WACHTLIJST TE KOMEN

17.00 uur

Eventjes weinig bijgehouden op mijn weblog.

En dat nog wel terwijl ik de vorige keer schreef dat een regelmatig bijhouden van een site een vereiste is wil er uiteindelijk nog iemand naar kijken.

Reden hiervan (smoesje) is dat ik nu al meer dan een maand niet meer op de wachtlijst in het Groningense UMCG sta.

Met als enige voordeel dat ik niet bij elk telefoontje aan een oproep uit Groningen hoef te denken vind ik het erg jammer dat het allemaal zo lang duurt dat ik weet wanneer ik weer op de wachtlijst kan komen.

Zoals in mijn vorige verhaaltje verteld is het na twee onderzoeken nog niet duidelijk wat de preciese oorzaak is van mijn onregelmatige buikklachten.

Wel was er sprake van schimmel in de slokdarm. Dit hoogstwaarschijnlijk door het gebruik van Seretide. Een luchtwegbeschermer die ik 2 keer per dag in de vorm van pufjes inhaleer.

Tijdens een telefoontje naar mijn longarts kreeg ik te horen dat ik beslist niet met de Seretide mocht stoppen.

Om de schimmelvorming te verwijderen kreeg ik 3 weken Fluconazol-tabletten.

Echter, na het gebruik hiervan was de klacht nog niet voorbij.

Ook zou de binnenkant van de maag wat geirriteerd zijn. Daarvoor gebruik ik nu het maagbeschermmiddel Nexium.

Het is natuurlijk ook heel goed mogelijk dat door het medicijngebruik op een zeker moment de maagwand teveel belast wordt.

Zelfs bij stress kan de maag zodanig reageren dat door teveel aanmaak van maagzuur irritatie kan ontstaan.

Ik kwam er achter dat het overmatig gebruik van alcohol, nu niet eens in de vorm van een wijntje, maar wel in de vorm van een desinfectans na het vernevelen s'morgens en s'avonds met Colistine de oorzaak zou kunnen zijn van een geirriteerde maagwand.

Colistine is een middel waarin ook een antibioticum tegen een bepaalde bacterie zit.

In de regel was ik altijd nogal kwistig in het gebruik van deze 70% alcohol.

Vooral met in het achterhoofd alles zo proper mogelijk om mij heen te houden boende ik heel regelmatig met dit goedje allerlei zaken af, van vernevelapparatuur tot tafelblad, van handen tot toetsenbord en telefoon. Al snuivend komt er dan ook uiteraard alcoholnevel in je luchtwegen.

Op internet las ik (niet altijd een goed idee) op een gegeven moment dat inhaleren kan leiden tot, en let wel, een geirriteerd maagslijmvlies.

Vandaar het nu het sterk gereduceerde gebruik van de isopropylalcohol.

Zoals geschreven is de echte oorzaak nog niet bekend zodat ik afgelopen week bloed heb laten prikken en a.s. vrijdag een afspraak bij een specialist heb.

Vooralsnog houd ik het erop dat de Seretide of de Colistine waarschijnlijk de boosdoender is van de klachten.

Het is alleen jammer dat al dat uitgezoek zo lang in beslag neemt.

Van de huisarts naar de specialist, van de specialist weer naar de huisarts en ga zo maar door.

Al met al wat omslachtig waarover ik ook niet erg tevreden ben, temeer omdat ik behoorlijk last heb van dat zeurende gevoel in de maagstreek.

De eet en drinkgewoontes heb ik zodanig aangepast dat dit beter moet zijn voor de maag-darmflora.

Hopelijk wordt de onduidelijke klacht op korte termijn opgelost.

En dan weer zo snel mogelijk contact met Groningen i.v.m. terugplaatsing op de wachtlijst.

Tijdens de controle op 16 april in het UMCG kan ik het ook nog bespreken.

Gelukkig maakt het lenteweertje weer veel goed. Samen met Margreth probeer we zo goed en kwaad het kan de tuin weer wat toonbaar te krijgen. Dit onder het toeziend oog van onze keurig geplukte Boris (geen kip maar onze hond).

Elke keer als het weer het toelaat is het toch wel mijn hobby om wat door de borders te kruipen en e.e.a. te fatsoeneren.

Dan wordt het voor de Paasdagen toch allemaal weer wat vrolijker.

Deze week las ik dat Twan Martens op 2 april in Utrecht longgetransplanteerd is en het laatste nieuws is dat het goed met hem gaat. Ik hoop het allerbeste voor Twan.

Een foto van hem staat op de site http://www.longtransplantatie.nl/

Bovendien heb ik op 4 april een mailtje van Irma Brugge ontvangen dat ze op weg ging naar haar longtransplantatie in Groningen. Dat mailtje naar meer mensen had ze blijkbaar zelf mooi voorbereid.

Jammergenoeg weet ik niet hoe het met haar gaat omdat zij geen site heeft, maar op Hyves actief is. Heel veel sterkte wens ik haar en dat zij straks meer kan genieten van de mooie dingen die er zoal op deze wereld te beleven zijn.

Over de fantastische meerwaarde van het dagelijkse functioneren die (long)transplantaties tegenwoordig voor mensen kunnen opleveren ga ik tijdens de Paasdagen nog eens extra nadenken. Maar daarbij denk ik ook aan de periode lang voor en lang na de transplantatie die voor zowel de patient als de naasten heel erg veel energie vergt.

Voor Margreth en ik geldt dit in ieder geval wel.

Vanuit die situatie bezien is Pasen echt veel meer dan het consumeren van allerlei materiele behoeftes.

Goede en gezonde Paasdagen.

Hans